فیوژن

فیوژن فیبرنوری(Fuijen Fiber Optical):

تولید کنندگان کابل های فیبر نوری، این کابل ها را در اندازه های مشخص و محدودی تولید می کنند به همین علت در زمان نیاز به طول بیشتر، مجبور به اتصال چند کابل فیبر نوری به هم تا رسیدن به طول مورد نظر می باشیم. که این اتصال بیشتر در ورودی ساختمان، محفظه های کابل کشی، کوپلر و هر نقطه واسطه بین فرستنده و گیرنده صورت میگیرد. همچنین در زمان قطع شدن قسمتی از کابل به دلایل مختلف نظیر حفاری نیاز به اتصال محل قطع شدگی کابل می باشد.                                                                                                                                                                                                                 

اتصال دو کابل فیبر نوری نیازمند تنظیم دقیق جهت جفت شدن هسته کابل ها یا نقاط درون کابل فیبر نوری single- mode می باشد به طوری که تقریبا

اتصال فیبر نوری به دو روش اجرا می شود:
1 . فیوژن فیبر نوری 2. روش مکانیکی

فیوژن فیبر نوری عمل اتصال یا در اصطلاح جوش دادن دو کابل فیبر نوری به یکدیگر می باشد که توسط دستگاه فیوژن فیبر نوری انجام می شود.

اتصال فیوژن از جرقه الکتریکی برای جوش دو کابل فیبر نوری به هم استفاده می کند. این فرایند از جوش فیبر نوری شامل حرارت موضعی دو کابل فیبر نوری برای ذوب کردن و اتصال انتهای آنها به هم می باشد.

نور از یک کابل فیبر نوری، به کابل متصل شده به آن وارد شود.

فرایند اتصال با اماده سازی انتهای هر دو فیبر برای اتصال شروع می شود که در ابتدا حذف پوشش های محافظ از انتهای هر دو فیبر ضروری است. سپس فیبر به منظور ایجاد سطحی صاف و عمود بر آن در انتها با استفاده از روش score-and-break شکسته می شود که فرایند cleaving می باشد و بعد از آن کیفیت انتهای هر فیبر با استفاده از یک میکروسکوپ بررسی می شود.
در جوش فیبر نوری، اتلاف در اتصال رابطه مستقیم با زوایا و کیفیت انتهای فیبر در هر دو طرف آن دارد.
یک دستگاه فیوژن معمولی شامل دو ثابت جهت قرار گیری فیبر ها در آن و دو الکترود می باشد. میکروسکوپ به قرار گیری انتهای فیبر آماده شده در دستگاه فیوژن کمک می کند. فیبر ها در دستگاه قرار گرفته و هم تراز می شوند و سپس با هم ذوب و متصل می شوند. 
در ابتدا در جوش فیوژن از سیم کروم به عنوان عنصر حرارتی برای ذوب کردن و اتصال فیبر ها به هم استفاده می شده. تکنیک های جدید جوش فیبر نوری لیزر دی اکسید کربن، جرقه الکتریکی و شعله حاصل از گاز را جایگزین سیم کروم برای حرارت دادن انتهای فیبرها جهت ذوب شدن و اتصال آنها کرده است. جوش فیبر نوری با روش جرقه الکتریکی می تواند یک فیبر یا رشته های فیبر نوری 12 یا 24 تایی را در یک زمان متصل کند.

سایز کوچک نقطه اتصال فیوژن و توسعه دستگاه های فیوژن خودکار، اتصال از روش جرقه الکتریکی را تبدیل به یکی از محبوب ترین تکنیک های اتصال در کاربردهای تجاری کرده است. اتصال فیبر نوری بسیار پیچیده می باشد و لزوما تنظیمات به گونه ای اعمال می شود که تلفاتی کمتر از 0.02dB حاصل شود. در صورت نیاز به کاهش یک سیگنال پر قدرت، می توان از اتصال فیبر نوری به عنوان تضعیف کننده ی نوری استفاده نمود که در این صورت می توان اتصالی با حداکثر 10 dB تلفات به وجود آورد. به این ترتیب می توان از آن به عنوان تضعیف داخلی استفاده نمود. تلفات معمول اتصال فیوژن حدود 1.02 dB می باشد. 

از آنجائیکه این کار به دقت بالایی احتیاج دارد و بسیار خطا پذیر است و هر گونه خطایی در زمان فیوژن زدن باعث خرابی و تضعیف آن می شود باید توسط یک اپراتور متبحر و کار آزموده انجام شود.

[formidable id=10]